Nicole Casteels over de overstroming van 1953

Nicole Casteels, toen 10 jaar, woonde in de Christinastraat, getuigt: We hadden een elektriciteitswinkel in de Christinastraat. Pas zondagmorgen merkte ik dat er water in de gang stond. Vader had een kinderbad gevuld met kolen en dat aan de trap gebonden, zodat die droog gebleven waren. We leden geen honger, want de kruidenierszaak aan de overkant stuurde blikken zonder etiket door… We wisten nooit wat we zouden eten, soep, zuurkool of wat anders, maar honger hadden we niet. Ik was wel een beetje triest toen ik merkte dat mijn fietsje verroest was. Anderzijds was het wel leuk omdat ik gedurende acht dagen niet naar school mocht. Die waren gesloten omdat men vreesde voor epidemieën.

Meer weten: lees de publicatie "Oostende onder water"

(c) Nicole Casteels. Gebruik van deze tekst toegestaan mits bronvermelding en kennisgeving aan Archief.