Germeys Rachel (Zuster Maria Gregoria) (1912-1972)
° Stene, 18 februari 1912 - † Sint-Michiels 24 april 1972
Voor haar middelbaar onderwijs ging zij naar het St.-Jozefsinstituut van de St.-Sebastiaanstraat.
Geprofest op 2 mei 1937
Op de Sint-Jansparochie was zij een der eersten om mee te werken met de Godelievegilde, de naaikring, het meisjestoneel, de Vrouwenbond van het H. Hart en de O.-L.-V.-Congregatie.
Zij trad toe tot de Congregatie van de Witte Zusters van O.-L.-V. van Afrika in 1935 en werd geprofest in het klooster van St.-Charles in Algiers op 2 mei 1937.
Toen de tweede wereldoorlog uitbrak, studeerde zij te Leuven voor verpleegster.
Zij vluchtte met enkele medezusters voor de Duitse overweldigers en belandde te Duinkerke op een Rode-Kruisschip dat haar veilig doorheen een hevige beschieting naar Engeland bracht.
Zij was er gans de oorlog werkzaam als verpleegster.
Op 20 september 1949 vertrok zij voor de eerste maal naar Kivoe (Belg. Congo). Zij werd er belast met de armenzorg en het toezicht over het personeel en het huishouden van de missie.
Van 1954 tot 1956 werkte zij in Jomba, in 1958 te Bukavu, in 1963 in Rwanda.
Na een verlofperiode vertrok zij voor de derde keer in 1968 maar moest wegens ziekte terugkeren.
Hersteld van een operatie, stemden haar oversten erin toe dat zij opnieuw zou vertrekken naar Engeland.
Uitgeput en door ziekte getekend, keerde zij in n november 1971 terug en verbleef in het rusthuis van de Witte Zusters, Heidelbergstraat 80 te St.-Michiels.
Daar overleden en er ook begraven.
E. DESCHEPPER & G. MOERMAN, Geschiedenis van de Sint-Jansparochie te Oostende 1924-1974, Oostende, 1974.
laatst gewijzigd op 10.04.2008.
studies
Volgde lager onderwijs in de zustersschool van Stene-dorp.Voor haar middelbaar onderwijs ging zij naar het St.-Jozefsinstituut van de St.-Sebastiaanstraat.
loopbaan
Zuster in de orde van de Zusters van O.L.Vrouw van AfrikaGeprofest op 2 mei 1937
Op de Sint-Jansparochie was zij een der eersten om mee te werken met de Godelievegilde, de naaikring, het meisjestoneel, de Vrouwenbond van het H. Hart en de O.-L.-V.-Congregatie.
Zij trad toe tot de Congregatie van de Witte Zusters van O.-L.-V. van Afrika in 1935 en werd geprofest in het klooster van St.-Charles in Algiers op 2 mei 1937.
Toen de tweede wereldoorlog uitbrak, studeerde zij te Leuven voor verpleegster.
Zij vluchtte met enkele medezusters voor de Duitse overweldigers en belandde te Duinkerke op een Rode-Kruisschip dat haar veilig doorheen een hevige beschieting naar Engeland bracht.
Zij was er gans de oorlog werkzaam als verpleegster.
Op 20 september 1949 vertrok zij voor de eerste maal naar Kivoe (Belg. Congo). Zij werd er belast met de armenzorg en het toezicht over het personeel en het huishouden van de missie.
Van 1954 tot 1956 werkte zij in Jomba, in 1958 te Bukavu, in 1963 in Rwanda.
Na een verlofperiode vertrok zij voor de derde keer in 1968 maar moest wegens ziekte terugkeren.
Hersteld van een operatie, stemden haar oversten erin toe dat zij opnieuw zou vertrekken naar Engeland.
Uitgeput en door ziekte getekend, keerde zij in n november 1971 terug en verbleef in het rusthuis van de Witte Zusters, Heidelbergstraat 80 te St.-Michiels.
Daar overleden en er ook begraven.
bibliografie
Missie album. Dekenij Oostende. Bisdom Brugge. Hulde aan de missionarissen uit de achttien parochies van de dekenij, Oostende, 1950.E. DESCHEPPER & G. MOERMAN, Geschiedenis van de Sint-Jansparochie te Oostende 1924-1974, Oostende, 1974.
redactie
Norbert Hostynbronvermelding
online via http://archief.oostende.be / biografieën;laatst gewijzigd op 10.04.2008.