Arne Pyson over de RMT ferry “Princesse Marie-Christine” die in het najaar 1994 door Sally-Lines werd gecharterd om de overtocht Ramsgate-Duinkerke te verzorgen

Wegens een brand begin 1994, aan boord van de “Sally Star”, een Britse ferry van de lijn Ramsgate – Duinkerke, werd het Belgische RMT schip ‘PMC’ tijdelijk ingezet als vervang op die lijn. 
De bemanning van de “Sally Star” was gemengd Brits en Frans. Wat om moeilijkheden vragen was. Dek en machine bestonden uit Britten, de catering waren Fransen.
Aan boord werden een paar Belgische leidinggevende bemanningleden gedetacheerd.
De Commandant, 1° Luitenant, Chef- Machine, Elektricien, Timmerman en een Chef-Steward Wagons-Lits(ikzelf).
Als catering-advisor vertrok ik mee vanuit Oostende op 31 augustus 1994. De bedoeling was gedurende één week op en één week af, de bestellingen uit te voeren, de kwaliteitsnormen te doen naleven, de omzet op te drijven en controle te houden op de financiële zaken.
Hieronder uittreksels van de verslagen die ik opzond naar de heer Verpoort:
We schrijven 4 september:
“Iedereen geraakt nu in een routine en de moeilijkheden nemen af. Het eten verbeterd met de dag. We krijgen nu twee voorgerechten en alles is warm, wat we niet kunnen zeggen van de eerste dagen. Door plantrekken en inzet van de Belgen aan boord worden we zelfs een beetje beter verzorgd dan de Engelse en Franse bemanning.
Het is zo dat na enkele dagen met korte overvaarten van ongeveer 2uur, steeds op en neer varen, men niet meer weet of men richting Engeland dan naar het continent gaat, laat staan dat de reizigers a/b je nog interesseren.
(AUB op onze Ostend-Dover Lijn geen weken op en af!) Na een tijdje wordt men egoïstisch en de klantvriendelijkheid is al vlug te zoeken. Niettemin was er een Britse klant deze morgen die mij proficiat wenste omdat ik heel behulpzaam was met haar op de trappen. Ze had dit nog niet meegemaakt op een Sally schip. Een aub of please in de bar of zelfbediening hoor je hier ook nooit. Ze doen zelfs de bar open wanneer het hun best past.
Niet alles was negatief. Het onthaal waarmede onze ‘Wagons-Lits’ vrachtwagen met extra bevoorrading uit Oostende, werd ontvangen was gewoon super. Door een beetje te zwaar beladen, kon het voertuig de helling van de laadbrug aan boord niet oprijden. Dan maar twee Ro-Ro tractoren van Sally ingezet om dit obstakel te overwinnen. Eens in de boven garage van het schip werd alles gelost met man en macht en met inzet van hun heftruck was de klus geklaard in minder dan een half uur.
Onze Cdt heeft mij gevraagd de Stella enkel voor de Belgische bemanning ter beschikking te houden, dit na een klacht van ons machine personeel.
In de Bar heb ik laten hamburgers en IJsjes verkopen tot tegenzin van de Fransen. “Het is hier een Bar en geen Cafetaria” was hun uitleg, maar op het einde van de dag waren ze wel tevreden met de verhoogde ontvangsten. De Engelse reizigers klagen wel over de hoge prijzen. Ook in de cafetaria is het aanbod zeer povertjes en daar klagen de klanten ook over. Ik denk dat ze hun mogelijkheden en hun goede logistieke organisatie niet optimaal gebruiken. Geef deze uitbating in onze W-L handen en er zou veel meer omzet gemaakt worden. Echter de macht en de zeggenschap op het gebied van eigen initiatief en verantwoordelijkheid dat een Chef-steward hier heeft is ongelooflijk;
dit is absoluut niet te vergelijken met dezelfde functie in onze firma.
Het samenwerken met die leidinggevenden van de Franse catering hier a/b spreekt mij wel aan, een uitdaging om er samen in te vliegen, om meer omzet te maken dan nu het geval is. Dit probeer ik ze ook duidelijk te maken.
Voor mezelf is dit hier ook een enorme leerschool, ook mijn Frans gaat erop goed vooruit.
Morgen woensdag gaat de Franse catering ploeg in verlof en in naam van “Wagons-Lits” heb ik die mensen uitgenodigd, samen met de Belgen, om een glas te drinken. Dit ter bedanking voor de goede samenwerking tijdens de opstart periode.
Ik heb vanmiddag mijn vervanger Mr. Racoux gebeld om hem te briefen.
Bij het binnenlopen van Duinkerke omstreeks 22h00 is er kok van de Franse bemanning overleden ten gevolge van en hartstilstand. De ganse Franse ploeg heeft onmiddellijk het werk neergelegd. Waarschijnlijk deze nacht geen afvaart meer. Einde dag rond 01h30.”
5 september:
“Om 07h30 vandaag werd ik gewekt door onze timmerman, die kwam vertellen dat iedereen weg was. Inderdaad toen ik beneden kwam hadden, zoals het spreekwoord zegt, de ratten het schip verlaten. Een enkele Engelse matroos die nog aan boord was gebleven stond in de keuken zijn ontbijt zelf te bakken. Alles ligt erbij zoals het schip gisteren binnen gevaren is. Overal afval, zowel in de passagiers ruimten als in de bemanning verblijven. Ik heb nog nooit een dergelijke chaos gezien. De oude roro hutten beneden op het achterschip, onder de garages, zijn de verblijven waar de Fransen sliepen. Ik ben daar eens gaan kijken. Echt schandalig, een zodanige toestand. Stikkend heet, overal onder water en ze mochten zelfs de lift niet gebruiken. Dan moesten ze door de waterdichte deuren passeren. De alarmbel ging dan in werking en maakte zo de afgaande ploeg wakker. Dus dan maar die smalle trap al die dekken op en neer koersen. Daar waar die kok gestorven is was er ook geen mogelijkheid om te bellen. Dus alle hulp is te laat gekomen voor die sympathieke Fransman.
De rommel van vannacht daar gelaten, moet ik bekennen, terwijl ik nu rustig door het schip wandel, dit voldoet toch allemaal niet meer aan de hedendaagse tijd.
Ik weet wel na een zwaar zomerseizoen kan het schip niet proper meer zijn, ik moet niet alle schuld schuiven naar de walkuisers van WL maar de RMT moet toch ook een inspanning doen. De PMC is helemaal uitgeleefd en grondig vervuild. Onze ganse vloot heeft nood aan beter onderhoud, vroeger kon het wel. De pakketboten vroeger blonken toen in hun vel.
Ik herinner mijn aanvraag als Chef nog aan RMT ,voor de zomer hier aan boord, om de passagierskeuken eens onderhanden te nemen. Om het personeel toilet gang matrozen en alle passagiers toiletten eindelijk eens grondig te herstellen. Nu maanden later nog steeds niets ondernomen!
Echt beschamend tegenover onze partner Sally maar ook vooral tegenover onze klanten om de vloot in dergelijke staat aan te bieden.
Ons onderhoudssysteem, dit voor WL en het ander voor RMT, heeft vandaag voor mij definitief afgedaan. Trouwens enkele weken geleden daarover nog een grondig gesprek gehad met de heer Van Mirlo. Laat de heer Verhaegen eens een les komen nemen hier bij Sally.
Er komt een Engelse kuisploeg aan bood van een tiental vrouwen. Die poetsfirma heeft vroeger ook nog de Olau-Lines schepen onderhouden. Werkelijk alles pakken ze zeer vlot aan. Vloer, tafels, stoelen, muren plafonds, luchtroosters, trappen, gangen, gordijnen, ramen echt alles. Zeer goed georganiseerd en in een korte proper en net. Zo nodig varen ze s’nachts mee om extra te kuisen wat de Chef nodig acht. Waarom kan dit bij ons ook niet ? Eventueel in samenwerking met Sally.
Er is nu een speciale commissie aan boord gekomen, voor verder onderzoek naar de doodsoorzaak van die kok. We wachten op verdere orders, gerucht gaat dat we zullen varen enkel met vracht.”
6 september
“Sinds vannacht varen we weer. We doen nu 6 afvaarten per dag, waarvan de 2 laatste enkel met vracht. De catering ploegen werken nu op ons systeem van 12 uur op en 12 af.
In de zelfbediening hebben ze een micro-wave bij geplaatst ten behoeve van de klanten die indien gewenst zelf hun gerecht kunnen opwarmen. En achter de toonbank is er een warme lucht oventje geplaatst. De koks en de bain-marie bediende krijgen speciale handschoenen om zich niet te verbranden. Ook het koffie toestel hebben ze 180° gedraaid zodoende de klanten zichzelf kunnen bedienen. Er zijn buiten de koffieroom cups ook gewone melk en citroen voor de thee in cup beschikbaar. De Chef heeft een fotokopie toestel ter beschikking gekregen. En in de Bar vooraan is er een elektrische piano geplaatst en overdag ie er een vrouw mee om erop te tokkelen. (waar zijn wij hé)
Het weekend is voorbij en nu is het wat rustiger.
Enkele directieleden van Sally en van de vakbond hebben de overtocht meegedaan.
Er is onder de Belgen een kleine inzameling geweest voor de begrafenis van die kok.
Hier eens hun manier om de roro drivers en officieren te bedienen:
Het voorgerecht, brood, boter, flesje water, klein karafje wijn, jus of cola; grote portie gebak, kaas of fruit die ze zelf nemen aan het buffet met een bonnetje. Dan ruimt de steward van dienst af en brengt ze de dagschotel (geen keuze)Na de dienst brengt de steward de bonnetjes naar de kassa en wordt het aantal ingetikt. Alles klaar geen nutteloze papierwerk achteraf zoals bij ons.
Er is een speciale ploeg aan boord gekomen om in de keuken alle toestellen zoals grill / micro- waves, koelkast enz. uit te breken om erachter en onder te kuisen…..Ik ben weggelopen.
Vandaag met een directielid van Sally het assortiment van Bar en cafetaria besproken. Heeft beloofd om de keuzemogelijkheden uit te breiden.
Hun manier van bestellen en laden is ook iets heel anders dan bij ons. Veel efficiënt en kosten besparend.
Ze laden enkel wat de Chef besteld, alles voeding; drank; duty-free en onderhoudsartikelen e.a. Aan boord is er een vaste stock met een minimum en maximum marge. Zodra er iets daarbuiten ga wordt er bijbesteld. Niet zoals bij ons in Oostende. Daar krijgen wij wat ze aan de wal kwijt willen. Met gevolg teveel aan stock, plaatsgebrek onnodig telwerk, debarques enz…
Het schip laden gebeurd als volgt:
5 kleine vrachtwagens komen aan boord gereden om 12h15: ?
1 met duty-free artikelen (stopt aan lift 2) ?
1 met keuken materiaal en non food(stopt aan lift 3) ?
1 koelwagen voeding met een diepvries afdeling (stopt aan lift 3) ?
1 wagen met linnen en vuile was (lift 1) ?
1 wagen voor hygiëne artikelen toiletten
Alle goederen zijn al vooraf geladen op kleine trolleys per departement (bar1; bar2; winkel; keuken enz.. die perfect in de liften passen. Dan neemt een polyvalente een Clark, die aan steeds boord blijft, ter plaatse is er iemand die dit coördineert om de vrachtwagens te lossen en deze in de passende lift te plaatsen.
Lege trolleys van de vorige maal komen naar beneden en om 13h00 is alles klaar.
Gans schip geladen met juiste hoeveelheden en op de juiste plaatsen in ¾ uur.
Waar zijn wij mee bezig?? Heen en weer slepen van goederen gedurende een halve reis!!
Deze manier van werken vraagt geen extra personeel, enkel aangepast materiaal en wat reorganiseren. Vooral aan de wal bij ons.
De RMT elektricien en timmerman hebben al werk uitgevoerd, ten behoeve van de catering afdelingen, zonder ook maar 1 bon uit te schrijven waar wij in Oostende al 3 jaar op wachten.
En er is een private firma die de keukentoestellen onderhoud en hersteld. Een koelkast is hier maximum 3 uur buiten dienst en geen 3 weken zoals bij ons!!
Nog een voorbeeld van hoe het beter kan.
Alle leidinggevende zijn constant in verbinding met een zender ontvanger en het steeds afroepen naar iemand over gans het schip hoor je niet meer. Trouwens iedereen heeft zijn job en verantwoordelijkheid en niemand bemoeid zich met een ander. Maar iedereen helpt iedereen waar nodig (kan in Oostende niet gezegd worden)”
Dond 15 september:
a/b om 07h00 - overgenomen van Mr Racoux
Op vraag van de Cdt samen met de timmerman alle hangsloten aan kasten en schuiven WL opengebroken.. Klein magazijntje aangetroffen o.a. honderden alu -asbakjes; tientallen onderhoudsproducten; enorme stock vuilniszakken en dozen plastieken bestek en borden.
Hamsteren kunnen ze niet laten.
Vrij 16 sept:
Storm op zee, meer dan 2 uur vertraging. Die kan voorlopig niet ingelopen worden.
Het is zeer belangrijk dat alle bemanningsleden de juiste oorzaken van de vertraging kennen, zo kunnen ze de reizigers juiste informatie geven. Wat frustraties wegneemt.
Zat 17 sept:
Problemen met de Pro-Data kassa’s.
Afgelopen nacht brand in de passagiers keuken. Oververhitting van een friteuse. Waarschijnlijk thermostaat. Door het snelle ingrijpen van de kok beperkte schade. Deze laten vervangen door elektricien. Oorzaak aan binnenzijde van friteuse, langszij is er een buisje met de temperatuur voeler. Die zat volledig verstopt met verbrand restvuil van aardappelen. Daardoor kon de thermostaat niet functioneren. Gevolg oververhitting. Cdt op de hoogte.
Voorschip beneden onder de garage is er een grote koelruimte die al jaren buiten werking is. Deze ruimte gebruik ik nu als opslag duty-free goederen. Op de beneden garage staat er nu een grote container met koeling. Opslag van dranken.(wat denken die Fransen toch efficiënt)
Zon 18 sept:
Veel klachten over verstopte toiletten (oorzaak het aanhoudend slechte weer)
en de trieste accommodatie, reizigers niet gelukkig ook door vertragingen die uitloopt.
Onze grote koelkamers bij de keuken zijn een terugkerend probleem in Oostende. Constant temperaturen rond de 12 °C ik denk dat het nodig is de deuren steeds dicht te houden dan komen we vlot aan 0° tot 5° C. De plastieken hulpdeurtjes aan de ingang zijn niet voldoende om de temp laag te houden. Dus grote deur dicht.
Ma 20 sept:
Er zijn geruchten dat hun “Sally Star” zal klaar zijn half oktober.
Als dit inderdaad zo is, zal er moeten uitgekeken worden om passende bemanning van ons te voorzien voor de terugvaart Duinkerke-Oostende en overname inventaris.
Deze morgen een speciale vrachtwagen aan boord om de toiletten te ontstoppen.
De beruchte wc-stewards in gang matrozen (bij de pantry)na jaren terug in werking. Zat vol met allerhande bestek. Aan de kleur te zien zaten ze er al geruime tijd de boel te blokkeren. Men weet dat bij ons tijdens het afruimen in de zelfbediening, het bestek in een emmer water terechtkomt, die op de afruimwagentjes staan. Om dan naar de pantry te brengen om af te wassen. Meer hoef ik niet te zeggen.
In het wissel kantoor worden de koersen slechts 1 x per maand aangepast.
Enkele leidinggevende mensen van Sally catering worden vandaag afgelost. Een vrouwelijke chef komt in de plaats. Schijnbaar nogal streng iemand. Afwachten wat dit geeft.
2 Engelse crew members en een Fransman wegens drank gebruik ontscheept en op staande voet buiten.
Woens 21 sept:
De heer Jannau, manager van Sally heeft een overtocht meegedaan. Een paar uur met hem gepraat. Een duidelijker werkschema en een beter omzet resultatenlijst voorgesteld.
Komende weken zal dit voor hen een duidelijker beeld van de balans geven wat bij hen nogal ontbrak.
Vorige donderdag had Dhr Racoux een bestelling gedaan in Oostende. Na herhaaldelijk telefonisch contact heb ik nog steeds, een week later, de dringende goederen niet aan boord.
Nochtans komen er dagelijks RMT vrachtwagens uit Oostende aan in Duinkerke. Met halve ladingen materiaal voor dek en machine.
Blijkbaar liggen Frankrijk en Engeland dichter bij elkaar dan WL en RMT!!
Soms loopt het bij Sally reception in Ramsgate ook mis. Dagelijks moet ik hun een paar maal bellen om mijn goederen aan boord te krijgen, die meegezonden wordt met de PF.
Vandaag samen met de Cdt aan wal geweest in Ramsgate op zoek naar onze goederen.
Het is nu bijna 02h00 in de nacht en sluit ik af, want morgen vroeg op om de bus naar Oostende te halen.
Donderd 29 sept:
Overgenomen van Dhr. Racoux. De garagedekken waren zeer vuil met als gevolg dat trappen en pullman er niet te proper bijliggen.
T.X.T. diskette die ik meekreeg vanuit Oostende, om de prijzen aan te passen werkt niet.
Vrijd 30 sept:
Omzet lijsten van gisteren kloppen niet met het kasticket, nochtans geen communicatie storing. Bij afsluiten vandaag terug problemen met kassa’s, geen comm gestopt en geen naverkoop. Ook kassa in de Bar valt regelmatig uit.Tante Thérèse van Sally zal gelukkig zijn.
Zat 1 okt:
Alles loopt op routine terug. Er wordt luidop gefluisterd dat de PMC op 15 of 19 okt terug naar Oostende komt. Ik ben natuurlijk bereid om deze transfer mee te doen. Ik heb vernomen dat de vorige Sally chef volgende dinsdag terug aan boord komt. Al bij al wordt Chef Thérèse van Sally hier niet graag gezien. Ze is zeer streng voor haar personeel. Dat is niet zo erg, maar het probleem is dat ze geen vertrouwen heeft in niets en niemand. Ook zeer eigenwijs en dominant. En van keuken en zaal heeft ze geen flauw besef. Ook bij de mensen van RMT heeft ze het verkorven.
Vandaag een mooi origineel geschenk ontvangen van alle RMT mensen hier. Voor de goede samenwerking.
Zon 2 okt:
Kassa in Bar nog steeds niet in orde, vervangen door reserve. Verder niets te melden.
Ma 3 okt:
Terug problemen met omzet lijsten. Contact met Dhr. Pipeleers in Oostende. Ook bestelling doorgegeven. Speciale groep aan boord van 20 personen. Vergadering met voorstelling in cinemazaal daarop volgend koffiebreak en aansluitend bezoek aan de brug.
Ik had het graag eens over onze Cabin-steward mijn hut wordt elke dag schoongemaakt, bed opgemaakt, lavabo gekuist met om de 2 dagen verse handdoeken. In onze mess elke dag een verse fruitmand en altijd verse koffie met koekjes beschikbaar. Geweldig sympa zouden we op z’n Frans zeggen.
Zeer slecht weer. Door te veel wind moeilijk van de kaai weggekomen, gevolg meer dan 1 uur vertraging. Loopt dit maar terug in.

Dinsd 4 okt:
Gebeld met Oostende terug problemen met omzetlijsten en de Pro-Data…
Het slechte weer houd aan, vannacht bijna uit bed gerold. Terugkeer zal hoogst waarschijnlijk 19 okt worden. Vandaag even tijd gehad om prachtige foto’s te maken. Van op de brug tot in de machinekamer. En ook mijn kennis van navigatie gaat erop vooruit, elke dag leert men nog bij.
Controles gedaan van vlees en drank frigo’s opgemerkt dat de roest aan de rekken loskomt en in de goederen valt. De Cdt laten dringende werkbon opmaken voor RMT.

Woe 5 okt:
Tante Thérèse van Sally (volgens de mensen van Sally is er ook altijd iets met haar)
op haar zenuwen over de werking van de Pro-data, men zou voor minder. Ze is niet zo gelukkig en wil haar eigen kassa systeem. En dan de bestellingen uit Oostende die alsmaar uitblijven. (Ik denk dat er daar iemand met ons kl… speelt…bij terugkomst zal ik eens een hartig woordje praten met hen) Inventaris maken blijft een groot probleem. Ik stel voor iedere opkomende ploeg te laten tellen, zoals bij ons, maar ze heeft toe dat haar mensen niet kunnen tellen. En het probleem met haar is dat ze nooit de juiste aanpassingen, gegevens en correcties ingeeft Dat is taboe voor haar. Er valt met haar niet te praten. Ze moet altijd gelijk halen. Dus ze zoekt het maar zelf uit. Door haar mentaliteit geraakt al haar personeel minder gemotiveerd ook de wal en poets ploegen. Men merkt het ook op aan de reinheid aan boord. Het is tijd dat die andere chef terug is. Wij doen ons werk naar behoren, de rest is haar probleem.
Zo dat was het dan. Mijn laatste dag hier, nu nog de koffer pakken en morgen vroeg wegwezen.
De week erop kwam de PMC terug naar Oostende.
Enkele maanden later op 1 jan 1995 werd ik B.U. Manager bij W.L. en verantwoordelijke voor het schip “Reine Astrid”
Enkele cijfers:
150 medewerkers en 300 milj. Bf jaaromzet;
Jaarontvangsten in 1994 van 9.5 miljBf met een netto verlies van -3.8 milj opgetrokken tot 17.8 milj.Bf in 1996 netto winst + 4.7 milj. ;
Foodcost van 41% in 94 laten zakken tot 26.5% in 96;
Onderhoudskosten laten zakken van 1800 Bf tot 1000 Bf in 95
Ziekte verzuim laten dalen in één jaar van 4% in 94 tot 1.5% in 95
Met veel moeite kreeg ik ons ganse bestel en laad systeem voor onze lijn veranderd. Er kwam ook een nieuw kassa systeem. En op mijn schip maakte het klassieke restaurant plaats voor een “Belgian Bistro” Door de starheid en tegenwerking van sommige mede- kaderleden lukte me het niet om ook het kuissysteem te veranderen.
Spijtig genoeg werd onze RMT lijn opgedoekt in feb 1997