9 december

9 december 1934

Overlijden Clement Leyhausen.

Leyhausen werd in Eeklo geboren op 8 juli 1871 als vierde kind van Jacobus Leyhausen en Sophie Dierickx. Zijn 3 zusjes waren overleden voor hun eerste levensjaar. Hij had ook 2 halfbroers, Antonius en Petrus, en een halfzus, Adoline, uit een vorig huwelijk van zijn moeder met Bernardus Dhondt. Die laatste stierf in 1863.

Het was Leyhausen die in 1892 als eenentwintigjarige in de schoot van de Verenigde Huishoudkundigen het idee van een ‘echte’ coöperatie durfde opperen. Daardoor werd hij in Oostende vanaf die dag als de stichter van S.E.O. aanzien. 

Hij was een idealist die rotsvast geloofde in de coöperatieve gedachte als oplossing voor de schaarste en zette daarom zijn hele leven belangeloos in het teken van S.E.O. en de coöperatie van de staatsambtenaren in het algemeen. Hij werd in Oostende aanzien als één van de personen die de stad van de hongerdood had gered tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij was de verpersoonlijking geworden van de Coo en werd in die hoedanigheid dikwijls gehekeld door de kleinhandel in de lokale pers. Op nationaal vlak zag men hem als de medestichter van de Federale, de overkoepelende organisatie van de coöperatie van de staatsambtenaren. Hij was dan ook dikwijls de vertegenwoordiger van die organisatie op nationale en internationale congressen.

Hij werd enorm gerespecteerd door alle personeelsleden van S.E.O. maar ook door de beheerders van de andere coöperaties in binnen- en buitenland.

Clement Leyhausen overleed op zondagavond 9 december 1934.  Zijn uitvaartdienst leek wel een staatsbegrafenis met aanwezigheid van senatoren en volksvertegenwoordigers, de burgemeester en gemeenteraadsleden van Oostende, delegaties van bijna alle Belgische coöperaties, industriëlen, de directeurs van alle staatsdiensten en allen die op die dag vrij konden krijgen. De lijkstoet met de stadsharmonie voorop werd gevolgd door 450 personen. Leon Vancoillie sprak op de kerkdienst de volgende woorden: “In 1892 legde hij de grondsteen, in 1934 verliet hij haar na ze tot het toppunt van bloei te hebben gevoerd en de kruim van zijn leven aan haar te hebben opgeofferd.  Bijna zonder onderbreking strijdend als een leeuw om de verwezenlijking van zijn coöperatief ideaal.” Dhr. Selvais, afgevaardigde van de Federale, sprak over de rol die Leyhausen voor de Belgische coöperatie had gespeeld: “Leyhausen was een symbool, hij synthetiseerde heel ons streven, heel de coöperatieve beweging van de staatsbedienden en al diegenen die sedert het onstaan van de beweging een beetje van hun vlees en ziel hebben gegeven aan de werken. Zijn tussenkomst in de Federale is vanaf het ontstaan ervan van uiterst belang geweest.”

Op zijn grafzerk plaatste S.E.O. een beeldhouwwerk van Ledel dat de verschillende staatsambten voorstelde naast een afbeelding van Clement Leyhausen zelf. Het beeld werd plechtig ingehuldigd op 22 december 1935 met gedelegeerden van de 23 coöperaties van de staatsambtenaren en 79 beheerders van de politiek gekleurde coöperaties.

De raad van beheer stichtte op de algemene vergadering van 15 maart 1936 het ‘Fonds Leyhausen’. De organisatie zou vanaf dat moment schenkingen doen aan liefdadigheidsinitiatieven.