10. Na Theo Vanhaverbeke

Na Franky Decaesstecker leek de bokssport een sterke terugval te kennen in Oostende. Deze terugval was al vanaf de jaren 1960 ingezet, maar werd op dat moment overduidelijk. Verschillende redenen werden gegeven: de Oostendse bezoekers en inwoners werden in het zomerseizoen te verwend door de vele ontspanningsmogelijkheden en verloren hierdoor interesse in de boksgala's. Theo Vanhaverbeke verweet de jonge generatie ook het gebrek aan doorzettingsvermogen: “De meeste boksers willen al 'zijn' zonder te 'worden'. Vroeger sloeg men tweemaal zoveel kampen als nu alvorens beroepsbokser te worden.” Ook het onmiddellijke geldgewin en de keuze van de jeugd voor het gemakkelijke leventje (bioscoop, dancing,…) gaf hij als reden voor de achteruitgang op.

In 1981 ging Theo Vanhaverbeke met pensioen. Hij startte met het schrijven van zijn memoires ‘Duizend gongslagen met Karel Sys en de besten’. In boekvorm werden ze nooit gepubliceerd. Wel konden de lezers van 'De Zeewacht' vanaf 1 juli 1986 wekelijks onder dezelfde titel Vanhaverbekes belevenissen in de bokswereld volgen.

Na enkele kortstondige aanwezigheden van verschillende oefenmeesters werd de Flandria Boxing Club vanaf 1995 geleid door Eddy Vandenhouweele; Belgisch Kampioen Licht Zwaargewicht in 1984 en Belgisch Kampioen Cruisergewicht in 1986. Onder zijn hoede werd Dirk 'Sledgehammer' Wallyn getraind. Hij werd in 1995 Belgisch Kampioen zowel in de Cuisergewichtsklasse als in de Licht Zwaargewichtsklasse en in 1997 en 1998 werd hij Belgisch Kampioen in de Zwaargewichtsklasse. De 'Slegdehammer' zou voor de laatste maal de Oostendse bokswereld op zijn kop zetten wanneer hij in 2001 IBU (International Boxing Union) Wereldkampioen Zwaargewicht werd.


Dirk Wallyn net na het behalen van de IBU Wereldtitel Zwaargewicht tegen de Fin Jukka Jarvinen (oktober 2001)

Momenteelt traint Eddy Vandenhouweele de Brugse Mike Algoet die reeds meerdere malen mocht kampen om de WBF (Worlf Boxing Federation) en de IBO (International Boxing Organization) Intercontinentale Supermiddengewichttitel, maar steeds zijn meerdere moest erkennen in de tegenstanders. Wel werd hij in 1999, 2000, 2002 en 2003 Belgisch Kampioen Middengewicht en Benelux Kampioen Middengewicht in 2002 en 2005. Mike Algoet is volgens Eddy Vandenhouweele “niet de beste, maar wel de sterkste van Europa die zeker kans maakt om binnenkort een grote titel binnen te halen. Helaas komt het boksen in de Belgische media maar weinig aan bod en is zijn naam niet zo gekend.”


Mike Algoet in Lazio, Italië om de kamp aan te vatten tegen Ottavio Barone om de IBF Intercontinentale Middengewichttitel (21 november 2003)

- Klik hier om verder te gaan