Rika Billiau over het paard van de Duitse bezetter in de Eerste Wereldoorlog

Ons huis in de E. Beersaertstraat 87 werd gebouwd door mijn grootouders: Charles Lapon en Elodie Debusschere.

Mijn grootvader had er zijn wagenmakerij.

Mijn grootmoeder had het huis redelijk groot opgevat met de bedoeling er ‘chambres garnies’ in te verhuren. Het huis zou als eerste van de straat afgewerkt zijn op 1 mei 1905. Ze hadden geld gespendeerd voor de inrichting en toen alles tip top in orde was ... brak de Eerste Wereldoorlog uit. Het huis werd opgevorderd door de bezetter en aangezien er in het huis ook paardeboxen waren, werd er een Duitse officier met zijn paard en zijn ‘ordonans‘ ingekwartierd. Veel zeggen hadden ze daar niet aan.

Tegen het einde van de oorlog is de officier gesneuveld en de ordonans heeft dat paard aan mijn grootvader gegeven. Veel kon mijn grootvader hier niet mee aanvangen en bovendien moest dat beest ook eten! Nu was er in de J. Peurquaetstraat (vroeger Veldstraat) een vervoerondernemer die al zijn paarden had moeten afstaan bij het begin van de oorlog. Mijn grootvader heeft dat paard aan die vervoerder gegeven, met de vraag of hij een hoefijzer kon krijgen. Dit is gebeurd en dat hoefijzer is nog steeds in mijn bezit!

(c) Rika Billiau. Gebruik van deze tekst toegestaan mits bronvermelding en kennisgeving aan Archief.